En dnt ben ineens maanden verder en is er nog steeds geen goede hoop dat de theaters weer op een normale manier open gaan. Voor een theatergroep zoals wij is dat best even lastig. Maar hoe dan verder...

En dan ineens dat berichtje: Bas ligt in het ziekenhuis. Vanaf onze vakantiebestemming lijkt het of de temperatuur van 32 daalt naar min 1. Sprakeloos staan we langs een gracht in Sloten en beginnen gelijk met het enige wat wij kunnen doen, hopen dat het goedkomt.

In tijden van afstand willen we toch graag ons publiek bereiken. En tuurlijk mogen we weer met meerdere mensen samenkomen. Maar toch blijven we voorzichtig.